۲۹ آبان ۱۴۰۳

سه صبح امروز بالاخره رسیدم خونه؛ از هشت و نیم که سوار اتوبوس شدم تا دو نیم صبح خوابیدم. هرچند خوابیدن تو اتوبوس زجرآوره اما بهتر از بیدار موندن الکی بود. با خودم کتاب آورده بودم که بخونم ولی خواب رو ترجیح بهش دادم. خونه رسیدم و به مامان و بابا، اتاقم و کتابهایی که جا گذاشته بودم سلام کردم. فهمیدم واقعاً دلتنگیم الکی نبود. موقع خوابیدن داشتم فکر می‌کردم که کاش امروز رو مرخصی گرفته بودم. فعلاً که دارم با خیال راحت‌تری وقتم رو اینجا می‌گذرونم.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها